In 2018 beleefde ze een internationale doorbraak, met miljoenen streams (“Dja Dja”) via streamingdiensten als Sportify en Tidal. Na twee jaar voorbereiding is de Frans-Malinese ster Aya Nakamura (10 mei 1995) terug met het album Äya”. Geen eendagsvlieg als zo velen . Nee, deze zelf bewuste jongedame provoceert, daagt uit, is zelfbewust met de pen. Neem nou, “Joli Nana”, met platina bekroond, waarin ze haar “vriend “verleidt om zijn CV per email te sturen, die ze vervolgens kan beoordelen op het gevoel. Haar gevoel zegt: ”Je bent een leugenaar, die z’n afspraken niet nakomt. En toch ben ik mentaal sterk. Je denkt dat ik een dom grietje ben”. Nakamura schetst een probleem van de jongens uit generatie Y (Millennials, 1980-1995) en generatie Z (1995-2010). Soms onbetrouwbaar in het in stand houden van een serieuze relatie. De teksten verpakt ze in een knappe swingende melodie, zonder haar boodschap geweld aan te doen. In “Doudou”, dat de pan uit swingt, zwoer ze dat ze meer dan vrienden waren, maar duidelijk laat haar beoogde vriend haar vallen. Niettemin, blijft ze zoeken naar haar gewenste niveau. De prins op het juiste paard. Aya komt het de familie van de Griots, West-Afrikaanse verhalen vertellers, die de mondelinge traditie hoog houden.
