Bondscoach Dean Gorré van Natio met Staf bij de uitgang gezet

Nauwelijks terug op Surinaamse bodem, of Bondscoach Dean Gorré en Staf kregen  te horen dat hun dienstverband met onmiddellijke ingang is beëindigd. Ze werden “vriendelijk”  bedankt voor bewezen diensten. Reden: De Bondscoach heeft tien dagen voorbereiding gekregen om Natio voetbal-gereed  te krijgen in de CONCACAF Gold Cup. Dit zei Bondsbestuurder Waldo Gobhardan.

Het beoogde doel betoogde hij – ver komen in de Gold Cup – is niet gehaald. Een zeer merkwaardig besluit waarin waarschijnlijk meer schuilt dan de bond in de pers bekend heeft gemaakt. De zogenaamde moverende redenen verdient meer uitleg van de bond. De kennelijke woordvoerder en/of bondsbestuurder schutterde opvallend in het afgenomen interview met Iwan Bottse (Programma maker Radio Tamara, red). Gaande weg het interview met gerichte vragen gooide hij zeer amateuristisch de telefoon op de haak. Onprofessioneel voor een organisatie als de Surinaamse Voetbalbond (SVB) dat nota bene zich gaat concentreren op een op te richten profliga en een nieuw stadion. Hiermee heeft de SVB de lachers op haar hand gekregen. Het besturen van deze organisatie is als een vlag op een modderschuit. De persoonsgebonden – en functie gerelateerde competenties bij het leiden van deze organisatie ontbreekt opzichtig. Als er niet wordt geluisterd naar deskundigen op voetbal – en /of sportgebied,  management, organisatiekunde en marketing,  hoe wil je dan een profleague opzetten, en vervolgens leiden? Voorgangers die veel voor de Surinaamse voetbalsport hebben betekend en hun kennis ter beschikking hebben gesteld, werden bedankt. In dit verband: Stanley Menzo en Clarence Seedorf. Vermoedelijk omdat deze oud profs financiële- en organisatorische eisen stelden die de bond niet kon of wilde inwilligen. Zelfs simpele  afspraken werden niet nagekomen. En dan heb ik het nog niet eens over de energie, motivatie die Dean Gorré dagelijks uitstraalde. Spelers uit de diaspora die hij persoonlijk heeft benaderd om voor Natio uit te komen. De tijds investering in trainingsvormen met de selectie in een korte tijd spanne en dan vertellen als Bondsbestuur dat de doelen niet zijn gehaald! Dit riekt naar grootheidswaanzin, arrogantie, en onkunde van de SVB, tenzij er een onbekende agenda in een kluis ligt.

Wedstrijdanalyse:
Dean Gorré heeft dan misschien tactische fouten gemaakt, dat evident is als beginnende Bondscoach. Dat je daarvoor verantwoordelijk bent is prima, maar niet de persoon en coach bedanken voor alles waarvoor hij zich heeft ingezet. Immers voetbal in Zuidelijk Amerika en het Caraibisch gebied behoort bij land en volk, een voetbalbond is slechts een dienend orgaan. Met de deelname aan de Gold Cup hebben Gorré en zijn Staf Suriname op de voetbalkaart gezet. Dit feit is (nog) niet door de SVB erkend. Heeft er na de Gold Cup een evaluatiemoment met alle disciplines plaatsgevonden?  Participatie in grote internationale voetbaltoernooien kost geld, en vereist een goede harmonie van staf, spelers en bestuurders. Gorré en Staf konden de tegenstanders in de Gold Cup –

Jamaica, Costa Rica en Guadeloupe- weliswaar via videobeelden analyseren, doch dit is onvoldoende. Om de tegenstanders in detail te kunnen bestuderen moet je de oefenduels persoonlijk bijwonen, hetgeen veel tijd in beslag neemt. Daarnaast moet je rapportages opstellen van de sleutelspelers, die een elftal dragen, en je eigen Natio-spelers daarop instrueren.

Een zeer tijdrovende werkwijze. Dat de details in de wedstrijd van Natio tegen Jamaica (0-2) funest is geworden lijdt geen twijfel. De dynamiek en het atletisch vermogen waar Jamaicanen om bekend staan, was Natio te machtig. Een aandachtspunt voor de toekomst. De wedstrijd tegen Costa Rica (1-2) was kwalitatief beter. Natio had pech in de afronding, en liet na om mogelijkheden om te buigen naar doelrijpe kansen. Een gelijkspel had de wedstrijd recht gedaan, want Costa Rica speelde niet zijn beste wedstrijd. Met een 2-1 winst tegen Guadeloupe werd de bittere smaak enigszins weg gespoeld. Maar was onvoldoende voor de volgende fase in het toernooi. Natio is een internationale voetbal-ervaring rijker, maar een illusie armer geworden door gebrek aan communicatie, samenwerking, planning, organiserend vermogen, integriteit en falend beleid van de Surinaamse voetbal bond