Anna Mae Bullock (26 november 1939) zoals Tina Turner in het werkelijke leven heette is niet meer. Op 83 jarige leeftijd heeft ze het aardse leven verlaten om op een ander niveau mee te doen met het hemelse orkest. Daar zal ze leiding geven aan de stoet van artiesten, die haar zijn voorgegaan in het onvermijdelijke. Maar op het aardse niveau kunnen we nochtans blijven genieten van haar muzikale erfenis. Hoe wrang het ook klinkt; hoe zou haar echte leven zonder Ike Turner zijn? Niemand die het zal weten. Naast een begenadigd producer, arrangeur tekstschrijver, entrepreneur, had Ike ook een schaduwzijde. Hij kon onder de psychische druk, dat het artiestenleven in het gesegregeerde Amerika teweeg bracht, ook genadeloos hard en onberekenbaar zijn, niet in de laatste plaats door het structureel cocaïne gebruik. Tina & the Crew van begeleiders tijdens concerten en ook de achtergrond zangeressen de Ikettes wisten daar alles van. Ike was een tiran die aan stemmingswisselingen leed. En toch heeft hij een belangrijk aandeel gehad in de periode van de Ike & Tina Turner Revue.
Optredens in de Doelen Rotterdam en Haagse congres gebouw lieten concerten op uitzonderlijk niveau zien. Goed voorbereid en minutieus uitgedokterd.
De hoogte punten van de Revue lagen tussen 1971 en 1978, mede door Ike’s arrangement van de Creedence Clear Water Revival hit “Proud Mary” (op verzoek van John Fogerty). Ike bracht dit nummer tot grote hoogte dat internationaal bewondering oogstte. Maar net als Sly Stone kon hij de drang naar het witte spul niet weerstaan. Totdat Tina zei”: “Enough is enough”, en een onzekere toekomst tegemoet ging.
Ooit zong Soulzanger Spencer Wiggens in de jaren zestig “The Power of a woman”,nou dat was Tina op het lijf geschreven. Geholpen door de Australiër Roger Davies, die het management in 1979 van Tina op zich nam, kwam haar solocarrière in een stroomversnelling terecht. De covers “Help en Lets stay together’’, brachten haar terug op de hitlijsten. Concerten op het Europese vasteland wisselden zich in hoog tempo af. Krakers als “ Hot Legs” duet met Rod Stewart, “Tonight “ met David Bowie en gastoptredens met Eros Ramazzotti, Cher, Mick Jagger en Eric Clapton zorgden voor de titel Queen of Rock and Roll, dat ze in alle opzichten waar maakte. Haar concerten waren krachtig, warm en emotioneel gelardeerd. Ze raakte elke vrouw en ook mannelijke bezoekers kwamen in vervoering van zo’n groot talent, die het harde leven heeft weerstaan. Tijdens een van de vele concerten die Tina gaf, bracht ze in een emotioneel betoog “All I can do is cry”, zoals je het zelden van haar hoorde.
Ze heeft vele vrouwen waar ook ter wereld gesterkt het heft in eigen hand te nemen, zich verder te ontwikkelen. Een waar rolmodel.
HÉ Tina zet je rol voort in het hiernamaals a.u.b.!
“You’re simply the best”.
Comment here